Nie bój się ZMIANY… na lepsze
Pierwszy raz usłyszałam słowo „pestycydy”(*), kiedy mój syn w wieku około 2 lat dostał wysokiej gorączki i miał ostrą biegunkę. Wezwałam lokalną lekarkę pediatrę, która postawiła diagnozę: zatrucie. Rozłożyłam bezradnie ręce i dałam wyraz zdziwieniu: „Ale czym? On nie jadł dzisiaj nic innego niż zwykle”.
Pani doktor zapytała mnie, co zwykle daję synowi jeść i gdzie kupuję produkty. Na koniec zrobiła mi krótki wykład: „Pestycydy są w warzywach i owocach, które dajesz dziecku. Organizm je gromadzi, a kiedy jest ich za dużo, choruje z powodu zatrucia nimi”.
Syn, już odwodniony, dostał antybiotyk, a mama, czyli ja, mocne ostrzeżenie, czym się kończy bezmyślność i wygodna nieświadomość… Bo po co być dociekliwym, wiedzieć za dużo i komplikować sobie życie.
Dobrze zapamiętałam to nowe słowo „pestycydy”. Poczytałam na ten temat i podjęłam konkretne działania. Najpierw wyszukałam rolników, którzy nie stosowali pestycydów – wtedy mieszkaliśmy jeszcze w mieście. A potem kupiłam małe gospodarstwo ze starym, rozpadającym się domem, bo na tyle pozwalały moje oszczędności. I od razu zaczęliśmy sami uprawiać dla siebie żywność, oczywiście ekologicznie.
To było ponad 40 lat temu, a my nadal trwamy, wytwarzając swoją żywność tradycyjnymi i ekologicznymi metodami. Dzielimy się też naszą wiedzą, to dlatego na bazie gospodarstwa założyliśmy EKOCENTRUM ICPPC www.eko-cel.pl
Wszystko można osiągnąć, jeśli się chce, nie bojąc się ciężkiej pracy i ZMIANY… na lepsze.
(Autor: Jadwiga Łopata)
Zapraszamy do współpracy z Do Prawdy! Kontakt: kontakt@doprawdy.info.
(*) Pestycydy (łac. pestis – zaraza, pomór; caedo – zabijam) – syntetyczne lub naturalne substancje używane do zwalczania organizmów szkodliwych lub niepożądanych, stosowane głównie do ochrony roślin uprawnych, lasów, zbiorników wodnych, ale także zwierząt, ludzi, produktów żywnościowych, oraz do niszczenia żywych organizmów uznanych za szkodliwe, w budynkach inwentarskich, mieszkalnych, szpitalnych i magazynach.